Dagboek van een ex-topsporter!

 

5. Lenen bij B is lenen bij een vriend. (‘t is ni wadatgewestis en ’t zal nooit nimmer zijn gelak dat’wast)

 

We waren nog eens aan geld geraakt. In deze barre economische tijden geen senicure.

De  na-tour criteriums brengen voor de Cancelara’s en Evansen van deze wereld ongeveer hondervijfentwintigduizend dollar per keer op. Als ze er zo’n zeven rijden…tja bereken het zelf maar. Terwijl ik dat hoorde stond ik te verbouwen in onze bescheiden woning. We waren dus aan geld geraakt in deze barre economische tijden. Mijn na-runcarriere brengt bijlange geen lap op. Maar toch heeft het lopen het mij financieel gemakkelijker gemaakt.

Het zit namelijk zo: Jaren geleden werd ik gevraagd om de huidige voorzitter van de atletiekclub van ABES te hazen op een marathon. We kenden elkaar al jaren want we waren samen loopgeneratiegenoten en nog van de weinigen van die generatie die liepen.

Ik deed mijn werk voortreffelijk en B liep een fantastische tijd nadat ik hem na zesendertig kilometer een schop onder zijn reet had gegeven omdat meneer moe werd en zo maar eventjes uitstapte. Iedereen wordt moe na zesendertig kilometer lopen tegen zestien per uur verdomme toch!

Soit, ikke blij, B blij en we werden vrienden voor het leven. De tegenprestatie was dat ik op hem kon rekenen als ik hem ooit nodig had.

Toeval wil dat B filiaalhouder is van een bekende bank die begint met een D en eindigt met exia. En toen we jaren geleden een huis kochten klopte ik bij hem aan voor de nodige financiële ondersteuning. Hij was de afspraak niet vergeten en zijn voorstel was zo aantrekkelijk en die van onze financiële instelling waar onze families al eeuwenlang klant waren, en wij ook, was zo klote dat we met al onze centen van instelling veranderde.

Jaren later vatten we het plan op om onzen onderkant te verbouwen. (van ons huis dus) en kloppen we weer aan bij B.

En zo sta ik al een ganse maand van ’s morgens tot een kot in de nacht te kappen en te breken, te slijpen, elektriciteit te leggen, gyproc te plaatsen, terwijl ik op de radio hoor dat de toprenners in de natourcriteriums voor twee uur ererondes te rijden en wat te dollen met elkaar, honderdvijfentwintig dollar per keer krijgen. Het is om van je stelling te donderen.

Lenen bij B is lenen bij een vriend.

 

Een korte column deze keer want ik moet verder gaan werken, morgen komen ze de vloeren gieten.

 

De ballen…..

 

 

  

Marc Papanikitas 

 

 

Vorige publicaties :

 

4. The Shadow!

 

3. Wil u even naar onze studio in Amsterdam komen …………

 

2 In mijn hoofd loop ik nog

 

1 Het einde, een nieuw leven

 

Inleiding